Via deze blog deel ik mijn avonturen in mijn klein lochtingske met de wereld. Ik heb geen idee of de wereld daarop zit te wachten. Vermoedelijk niet, maar dat kan mij niet erg veel schelen. Ik doe het toch, zolang ik er plezier aan heb. Ik ben trouwens niet van plan die wereld erg actief kond te doen van mijn gekrabbel. Ik neem aan dat het aantal lezers ongeveer nul zal zijn, maar who cares, en door zo’n detail laten we uiteraard de pret niet drukken.
Ik heb altijd al graag met plantjes zitten prutsen. Toen ik ging wonen waar ik nu woon, was ik echt blij dat ik wat plaats had voor een kleine moestuin. Een ‘lochtingske’ zoals dat hier in de volksmond heet. Jarenlang heb ik dat met plezier gedaan. En toen kreeg ik een soort zeldzame en dodelijke longziekte. De laatste jaren was ik daardoor niet meer in staat om veel uit te spoken. Ik werd afhankelijk van zware pijnmedicatie, hing op het einde 24/7 aan een zuurstofslang, en werd erg beperkt in m’n fysieke mogelijkheden. Meer dan enkele tomaatjes, pepers, komkommers en rode bieten kon ik, ondanks die extra zuurstof, fysiek niet meer aan. Bovendien moest ik elke tien weken voor twee weken naar het hospitaal. Mensen in mijn omgeving prezen mij evenwel voor zoveel levenslust en optimisme, maar misschien was het niet meer dan een koppige moed der wanhoop, een tegen beter weten in vastklampen aan grote en kleine dingen die een mens alsnog gelukkig maken. Al is het mogelijks precies dát waar het leven om draait, of zou moeten draaien. Weet ik eigenlijk veel.
Drie maanden geleden onderging ik dan de levensreddende longtransplantatie. Ik ben nu volop aan het revalideren daarvan, zit alweer boordevol energie, en ik kan niet wachten om terug aan de slag te gaan in mijn klein lochtingske. Volgens de dokters moet ik wel voorzichtig zijn en bepaalde voorzorgen nemen tegen allerlei besmettingsgevaar. Mijn lichaam zit immers vol medicijnen die afstoting van de donorlongen moeten voorkomen, maar die eveneens m’n natuurlijke weerstand tegen bacteriën en schimmels sterk onderdrukken. En aarde en compost zitten nu eenmaal tjokvol bacteriën en schimmels. Maar goed, ik ga terug moestuinieren. En ik ga daar dus over schrijven. Het wordt vast een fijn lochtingseizoen.
Groeten,
Guy
Toevoeging 28/01/19: Het kan zijn dat ik somtijds ook eens over iets anders dan lochtingdinges schrijf.
Toevoeging 13/10/20: Meer over de longtransplantatie en revalidatie
Toevoeging 26/01/21: Vragen, suggesties of opmerkingen kunnen ook via
https://mastodon-belgium.be/@Guy_VO
een klein lochtingske 