Weinig dingen gaan boven verse tomaten, zo qua groensels op de talloor. Diegene die begin te zeuren dat een tomaat eigenlijk geen groente is, maar een vrucht of zo, die mag nu een leuke boom of iets gelijkwaardigs zoeken om in te kruipen. Wegens boeieeeuh…
Ik kweek al zelf tomaatjes sedert ik mijn kleine serre heb. Zelfs toen het qua gezondheid allemaal wat moeilijker ging, bleef ik tomaatjes kweken. Tot hier toe heb ik altijd al tomatenplantjes gekocht in de lokale kleinhandel, want die heeft het al moeilijk genoeg, maar dit jaar probeer ik het met zaadjes gewonnen uit m’n oogst van vorig jaar. Geen idee welke variëteiten het zijn. Ik noem ze gewoon: vleestomaten, gewone trostomaten, kleine tomaatjes, kleine gele tomaatjes,…. Die zaadjes winnen is eigenlijk gemakkelijk. Als je een tomaat bijt, spuit het zaad er vanzelf al uit, wat al voor vele schunnige dubbelzinnigheden gezorgd heeft die we, tegen beter weten in, laten doorgaan als humor. Ik liet die zaadjes drogen op een velletje keukenrol – de multifunctionaliteit daarvan is grenzeloos – en bewaarde dan die in een papieren enveloppe. De zaadjes altijd laten vergezellen van een doeltreffende vermelding van welke zaadjes het zijn! Want als ik denk ‘die linkse zaadjes hier van de kleine tomaatjes en die rechtse van de vleestomaten’, dan mag je er zeker van zijn dat ik dertig seconden later niet meer weet welke zaadjes wat zijn – ik overschat mezelf wel vaker wat dat betreft. En ik zou mezelf niet zijn mocht ik daar nieuwe enveloppen voor gebruiken. Zot gij! Ik heb nog een hele pak enveloppen die op het werk bij het afval mochten omdat het bedrijfslogo veranderd was. Telkens er in een bedrijf een ander extern communicatiebureau ingehuurd wordt, moet het bedrijfslogo eraan geloven. Dat lijkt wel een economische wetmatigheid. Maar goed, ik heb we indruk dat we enigszins afdwalen.
Het wereldwijde web van wijsheid had me geleerd dat je tomaten vanaf maart in huis kan zaaien, en dat je die dan in de serre kan zetten zodra het in de serre ’s nachts niet meer kouder wordt van 10°C (want anders groeistop), in de praktijk dus eind april / begin mei. Zo gezegd, zo gedaan.
8 maart: Verschillende soorten gezaaid in wc-rolletjes, en op de radiator gezet.
14 maart: Joehoe! De zaadjes zijn zo goed als allemaal ontkiemd. Aan de vensterbank gezet om ze voldoende licht te geven.
29 maart: De mooiste plantjes (ongeveer de helft) heb ik – met wc rolletje en al – verspeend in potjes. Dat met die wc rolletjes werkt echt wel goed. Je ziet dat het erg goed verteert en de wortels niet tegenhoudt, en het is gemakkelijk om ze zo met intact wortelkluitje te verspenen.
de helft in bloempotjes 
de andere helft nog niet (sorry voor kaduke foto)
5 april: Ook de overige plantjes in potjes gestoken en in de serre gezet.
18 april: Mooi weer -> alle plantjes die nog in huis aan de vensterbank stonden naar de serre verhuisd.
14 mei: Intussen hebben we nog een koude periode gehad met nachttemperaturen onder de 10°C, maar half mei heb ik de plantjes uiteindelijk op hun definitieve plaats geplant in de serre. Er kunnen slechts enkele tomatenplanten in m’n kleine serre, de rest heb ik in potten op een zonnige plaats op het terras gezet, en enkele in volle grond in mijn lochtingske. Ik heb er hier en daar ook stinkertjes bij gezet.
30 mei: De tomatenplanten die in de serre geplant zijn, groeien opmerkelijk sneller dat de planten op het terras en in volle grond.
in serre 
op terras 
buiten in volle grond
01/06: De eerste bloemetjes en diefjes dienen zich aan! De planten in de serre zijn al 50 tot 70 cm groot, dus ze zijn al sterk genoeg om aan bloemetjes te beginnen. De diefjes gaan er natuurlijk onverbiddelijk af.
* wordt vervolgd *
Groeten,
Guy
een klein lochtingske 