educatief moment met zaaitips

Het was eigenlijk nooit de bedoeling om hier de educatieve toer op te gaan. Het wereldwijde web staat reeds vol met tips, goede en minder goede raad en al dat soort leerrijk gezaag. Anderzijds, als een mens toch al door het bos de bomen niet meer ziet, wat zou de ene extra boom dan nog uitmaken. Ik zet al graag eens een boompje op, en aangezien dat IRL maar al te vaak op eyerolls (geroloog is een te raar woord) en gezucht wordt onthaald, of gewoon geskipt (ja, dat soort taalgebruik krijg je dus met twee tieners in huis), gooi ik het hier maar allemaal in de virtuele groep. Het toetsenbord luistert altijd zonder morren. En zo gebeurt het dat ik hier enkele zaaitips herkauw.

Gisteren las ik een stukje van een sympathieke dame, die moeite had met tomatenzaadjes fatsoenlijk in een wc-rolletje te zaaien.  Vandaag nam ik zelf enkele zaadjes van rode kool ter hand, alsmede vier rolletjes gevuld met zaaigrond, en herinnerde me hoe ik vorig jaar zelf vreselijk stond te sukkelen met piepkleine donkere zaadjes die ik ordentelijk geschikt in een even donkere stukje aarde wou zaaien. Je hoopt dat je welgeteld één minuscuul zaadje min netjes op het daartoe voorziene plekje hebt laten vallen, maar je hebt er verder het raden naar. De zaadjes zijn volkomen onvindbaar geworden.

▶️ En plots dacht ik aan een plastieken lepel, formaat eetlepel, die ik ergens bewaard had. Als je daar een klein gaatje in boort, dan hoef je maar een zaadje op de knalwitte lepel te leggen, het gaatje boven de gewenste zaaiplek te leggen, en het zaadje bijvoorbeeld met een potloodpunt naar het gaatje te manoeuvreren en hupla, zo gezegd, zo gedaan! “Zo gezegd, zo gedaan!” is trouwens een frase die me diep in het geheugen gegrift staat door een elpee met ingesproken sprookjes die ik als kind een onnoemelijk aantal keer beluisterd heb. En elpee, oftewel LP, beste kinderen, is de afkorting van ‘langspeelplaat’. Dat is een oud schijfvormig voorwerp dat diende om met behulp van een mechanisch apparaat naar muziek te luisteren. Een beetje zoals de CD vroeger, zijnde de Compact Disc, maar dan nog veel ouder. De dieren konden toen nog praten, dat weet ik van de pratende dieren op die sprookjesplaat. Maar zou het evenwel kunnen dat we ietwat afdwalen?
Je kan nog verifiëren of het zaadje wel degelijk helemaal door het gaatje gevallen is, door even met de punt van het potlood door het gaatje te gaan.

Bovenaan in de lepel een piepklein zaadje van rode kool. Onderaan het gaatje in de lepel. Zo kan je het zaadje precies op de gewenste plek zaaien.

▶️ Vorig jaar had ik al iets gelijkaardigs gedaan met zaadjes in een vierkant potje, een zogenaamd “P9” potje. Je vult de potjes met aarde, en je drukt het oppervlak van het ene potke wat vlak met de onderkant van het andere. Je legt de mal met gaatjes er op, duwt met een potloodpunt door de gaatjes kleine putjes in de aarde, en je dropt een zaadje in elk gaatje. Wanneer een zaadje het doel gemist heeft, zie je het donkere zaadje heel goed liggen op het witte papier, en kan je het zaadje alsnog met dezelfde potloodpunt naar het gaatje koteren.

▶️ Vandaag bedacht ik nog iets, na het lezen van de zoveelst tekst waarin zaaisels afgedekt worden met een dun laagje grof wit zand of vermiculiet. In dit stukje kan je lezen dat ik steeds fijngemalen eierschalen heb, om te mengen bij het kiekeneten. Als ik dit nu eens gebruik als grof wit zand? Zo gezegd, zo gedaan! (Enkele potjes heb ik met rust gelaten, als vergelijkingsmateriaal. Niet dat ik verwacht dat ik echt het verschil zal zien, maar toch… Ik zou het me blijven afvragen als ik het niet zou doen.) Het leek me handig om bij m’n zaaispulletjes een portie van dit ‘grof zand’ te bewaren, zodat ik niet telkens naar het kiekenskot moet. Daarvoor kwam een leeg kruidenbusje met grote strooiopening in aanmerking.

▶️ Om te weten welk zaadje in welk potje zit, gebruik ik de tie-wraps waarover ik het hier had.
Wanneer ik iets buiten zaai, valt zo’n tie-wrap nogal klein uit, en identificeer ik het rijtje zaaisel met behulp van een plastieken lepeltje of vorkje, gewoon omdat hier een hele zak van die spullen al rondslingerde sedert de peutertijd van de kinderen. Ik vermoed dat ieder huisgezin ergens wel één of ander soort ongebruikte rommel heeft die hiervoor kan dienen.

▶️ Zaaisel en scheutjes zijn geweldig kwetsbaar en moeten beschermd worden tegen de lokale fauna. Ontkiemende zaadjes worden vaak opgepikt door vogels. Dan zwijg ik maar over katten die soms in mijn klein lochtingske komen schijten en de hele boel kapotscharten. Het is best om de zaaisels af te dekken, tot de plantjes groot genoeg zijn. Ik gebruik daarvoor stukken gaasdraad, en enkele plastieken kappen die naar verluidt ooit van afgedankte straatverlichting kwamen en die mijn buurman – hij ruste in vrede – gebruikte. Mijn andere buurman – hij ruste eveneens in vrede – gebruikte stokjes waarmee hij een touwtje spande boven de gezaaide rijtjes, en bevestigde stukken folie aan dat touw teneinde ongewenst gevogelte af te schrikken.

bescherming van de tuinbonen


Vorig jaar werden m’n staakbonen, zodra ze uitkwamen, systematisch opgevreten door duiven. Wel, niet echt opgevreten. De rotbeesten pikten het pas ontkiemde scheutje uit in de hoop dat het een vette worm of larve of weet-ik-veel-wat was, en lieten het dan liggen omdat het bij nader inzien toch niet zo’n lekker hapje was als verhoopt.

Nochtans had ik een levensgrote vogelverschrikker naast de bonen gezet, rondbengelende oude cd’s boven de bonen opgehangen, en de bonen ietwat afgeschermd. Alleen bleken bonen die rond een hoge stok gezaaid zijn, moeilijker te beschermen dat struikbonen. Ik heb daar iets op gevonden, en zal dat te gepasten tijde met een foto toelichten.

▶️ Heb je dat soms ook, dat je op het einde van de rij te weinig of te veel zaadjes of plantjes hebt, omdat je de tussenafstanden minder correct ingeschat had dan gedacht? Met dit eenvoudig hulpmiddel kan je dat vermijden. Ik gebruikte een restje panlat. Eén zijde van de afstandslat is gemarkeerd per 2 cm, een andere zijne per 3 cm, de derde zijde per 10 cm, en de vierde per 15 cm. De zijden van 10 en 15 cm hebben middenstreepjes van resp. 5 en 7,5 cm.

Groeten,
Guy

Toegevoegd 22/09/2020:

▶️ Die fijnmazige plastieken netjes rond look of andere voedingswaren, gooi je dat nu bij het PMD of bij het restafval? Geen van beide! Gebruik ze om de drainagegaten in bloempotten te bedekken, in de plaats van potscherven.

Een gedachte over “educatief moment met zaaitips

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.