Joehoe! Het is februari! “Ja, en dan?” zal je mogelijks opperen. Wel, deze februari is voor mij een redelijk belangrijke maand. Voor het eerst sedert m’n longtransplantatie ga ik in de lochting beginnen werken, en voor het eerst in enkele jaren kan ik opnieuw proberen om weer een schoon klein maar goedgevuld lochtingske te maken.
Staat deze maand onder meer op het programma: het (in huis) voorzaaien van rode kool, sla, peterselie, basilicum, tijm, sla en prei. En wellicht nog wat andere dingen. Sla en prei en rucola heb ik al geprobeerd in januari, daar dat was geen succes. Te vroeg. En wat in februari uitkomt, zal misschien de wél gelukte januarizaaisels qua groei voorbijsteken. We zullen zien.

Ook zal er ook wat in volle grond gezaaid worden: tuinbonen. Ik heb nog nooit tuinbonen gezaaid, maar iemand heeft me wijsgemaakt dat ik dat zeker eens moest proberen. Dus probeer ik dat. Het zal alleszins pas in de tweede helft van februari zijn. Veel te vroeg zaaien heeft geen zin, en ik wil de padden en ander winterslapend ongedierte niet te vroeg ambeteren. In ieder geval zijn de tuinbonen nu sedert drie dagen voorgezaaid in potjes in de serre. 27 stuks zou precies genoeg moeten zijn voor één rijtje. Zodra die uitgeplant zijn ga ik er wellicht nog 27 zaaien voor een tweede rijtje. Soms is het beter van ze niet allemaal tegelijk te zaaien, zodat de oogst wat gespreid kan worden.

Op een mooie zonnige dag ga ik ook nog even kuis houden met de kettingzaag. In de kiekentuin heb ik ooit een aantal kleine boompjes gezet. Het is nu eerder een kiekenbos geworden, met takken die overhangen waar ze niet horen over te hangen en zo. Enkele boompjes tegen de zijkant moeten heeltegans weg. Begin oktober had ik met een handzaag al enkele dunnere takken verwijderd, maar het leek me niet zo handig om met een kettingzaag in de weer te zijn met een zuurstofmachien rond ’n nek en een slang in m’n bek. Dat probleem is intussen van de baan😉. Maar nu niet te lang meer mee wachten, want beginnen zagen wanneer de hele boel weer vol bladeren hangt, daarmee maak je het jezelf alleen maar moeilijk. Ik denk wel dat de spieren in mijn borst intussen voldoende hersteld zijn om korte tijd veilig een kettingzaag te hanteren. (Er wordt behoorlijk wat doorgesneden, gebroken, gezaagd en gehakt om een stel longen te kunnen vervangen!)

In het kiekengedeelte is er ook nog wel wat werk, maar daarover meer bij een andere gelegenheid.

In de serre ga ik aarde vervangen door andere grond en compost. Mijn schoonvader zegt: als ge tomaten kweekt moet je in de serre elk jaar wat grond vervangen door verse aarde, tot 50 cm diep. Dat mijn schoonvader zegt wat hij wilt. Ik ga daar geen halve meter diep gaan uitgraven. Een centimeter of 30 , plaatselijk misschien 40, zal volstaan. Wat we natuurlijk niet willen is dat de tomaten last krijgen van bodemmoeheid en aaltjes en al. Of misschien doe ik toch 40 à 50 cm, maar slechts de helft van de serre ; en volgend jaar dan de andere helft. Ik weet het, het is maar een kleine serre, maar mijn fysieke conditie is nog niet helemaal je dat.  Ach, ik zie wel wanneer ik bezig ben. Wanneer de serre klaar is, kan ik al een hoop potjes verhuizen van de vensterbank in huis, wellicht tot grote tevredenheid van vrouwlief.

Wat die compost betreft: daar ben ik nog niet klaar mee. Na het ongeveer uiteenvallen van mijn oude  compostbak heb ik vorig jaar een nieuwe gekocht. Zelf een nieuwe maken lukte op dat moment niet wegens tegenpruttelend lichaam, dus maar fokking plastieken brol uit de winkel gekocht. Nood breekt wet. Gemakkelijk te plaatsen, maar bijkans ondoenbaar om daar onderaan een noemenswaardige hoeveelheid compost te kunnen uitpeuteren. Breek me de bek niet open over de compostbak. Ik zal daarover later eens een apart en ongetwijfeld bijzonder boeiend stukje over schrijven. Daar zullen weer keiveel mensen in geïnteresseerd zijn 😊

Ook in februari wil ik nog m’n drie frambozenstruikjes verplaatsen. Ze staan nu op een ambetante plaats vlak tegen m’n aalbessenvogelafscherming. Ik ga die frambozen, alsook de stevige steun die ik aan de frambozenstruikjes geplaatst heb, verplaatsen zodat ik gemakkelijk aan beide zijden van de frambozen kan en de frambozentakken niet steeds tussen de aalbessen beginnen groeien.

Groeten,
Guy

Rucola is een fijn groenselke. Het ruikt heerlijk en pittig, het smaakt heerlijk en pittig, en het past bij veel gerechten, zij het als groensel, zij het als garnering, zij het om samen met de charcuterie op de boterham te kletsen. Het is niet kieskeurig en het kweekt gelijk zot. Gelijk zot? Welnee, niet in de winter natuurlijk. Zelfs rucola heeft voldoende TLC nodig, vooral in de vorm van zonlicht. Je kan er erg gemakkelijk zaad van nemen. Ik heb vorig jaar wat rucola laten bloeien en zaad vormen, en ik heb ruw geschat 60 miljard piepkleine zaadjes. Dus ben ik maar beginnen zaaien, ik moet immers niet op een zaadje meer of minder kijken.

Groeten,
Guy

begin  januari gezaaid
– voorzaaien in afgedekt potje, vochtig houden, vlak bij raam, normale kamertemperatuur, deksel eraf zodra zaadjes ontkiemd zijn
– fok dees, enkele lange sprieten die dood gaan

half  januari gezaaid
– voorzaaien in afgedekt potje, enz…  hetzelfde dus
– opnieuw lange dunne sprieten die (weliswaar iets minder snel) creperen -> fok dees ook

 begin februari gezaaid
– voorzaaien idem
– begint een dag of vier/vijf later te ontkiemen
– in maart toch maar in de ‘fok dees’ categorie gegooid

21/02/19 gezaaid in de serre
– in volle grond gezaaid in de serre (warme februari, veel licht)
– joehoe! komt massaal uit
– besluit: niet eerder in huis voorzaaien.

Ik schreef het al elders: in geen enkel zichzelf respecterend lochtingske groot of klein mogen stinkertjes ontbreken, ook wel gekend als Tagetes of Afrikaantjes. Ze zouden ambetante insecten weghouden en vooral goed zijn tegen aaltjes die de wortels van sommige gewassen kunnen aantasten en opvreten. Enig opzoekwerk leerde mij dat dit effect wetenschappelijk bewezen is, vooral bij de meest voorkomende variant Tagetes Patula. Weliswaar werkt het niet bij álle soorten schadelijke aaltjes, en om echt heel effectief te zijn staat er best heel erg veel Tagetes. Maar alle beetjes helpen en uiteraard willen we nog plaats over om onze groensels te kweken.

Ik ga er redelijk wat zaaien: voor in de serre, voor in mijn klein lochtingske, alsook voor op het terras. Het zijn tenslotte ook gewoon mooie bloemen. Voor dit jaar heb ik een zakje zaad gekocht ; voor de volgende jaren tracht ik het zaad zelf te winnen.

Groeten,
Guy

begin januari gezaaid
– voorzaaien in halve wc-rolletjes in een afgedekt potje, op vensterbank, normale kamertemperatuur, vochtig houden, deksel eraf zodra zaadjes ontkiemd zijn
– komt bijna allemaal snel uit alsof het niks is
– begin februari: weliswaar snel onkiemd, maar daarna groeit dat toch nog niet wreed rap verder

begin februari gezaaid
– voorzaaien in afgedekt potje, op vensterbank, normale kamertemperatuur, vochtig houden, deksel eraf zodra zaadjes ontkiemd zijn
– 23 april: ze zijn bijna even groot als de plantjes die een volle maand eerder gezaaid zijn, maar je kan beide lichtingen nog van elkaar onderscheiden. Ik denk dat het weinig zin heeft om al begin januari te zaaien.

uitgeplant in april en mei
– vooral in de buurt van de tomaten

• 

• 

• 

toevoeging 25/01/20:
Die tagetes, of hoe je het ook wil noemen, dat groeit dus als zot. Het heeft weinig zin om ze vóór maart te zaaien. Het geeft de plantjes geen noemenswaardige. Ik zet er in ieder geval géén meer in bakken waar een tomaat of paprika of peper instaat, want die tagetes groeit gewoon sneller. Ze eet wellicht ook de meeste van de aanwezige voedingsstoffen in de pot op. Ik wou eerst ‘vitamientjes’ schrijven, in de plaats van ‘voedingsstoffen’, en toen dacht ik spontaan aan dit Vitamientje:

Vermoedelijk zegt dat wel iets over mijn leeftijd. Of we afdwalen? Ongetwijfeld. Om te besluiten: tagetes worden mooie uitbundig bloeiende planten. Wel mooi en nuttig en al, maar opdringerig. Er kwamen ontzettend veel bloemen aan, en elke bloem geeft een flinke hoeveelheid bruikbare zaadjes, dus… met mate, en niet al te dicht bij wat je wil oogsten.

• 

• 

• 

Some like it hot. Ook ik heb al gaarne eens wat pikantigheid in mijn eten. En dan is het plezant wanneer je bij het koken verse hete pepertjes uit den hof kunt halen. Van mijn pepertjes van vorig jaar heb ik wat zaadjes bewaard. Gewoon de zaadjes uit een pepertje roetsjen en laten drogen op een velletje keukenpapier. Of krantenpapier, of whatever, ik denk dat het die zaadjes niet zoveel kan schelen op welke ondergrond ze precies liggen te drogen. Wanneer ik bezig bent met hete pepers denk ik er altijd aan: ‘vanavond zeker niet meer met uw vingers in uw ogen wrijven …. vanavond zeker niet meer met uw vingers in uw ogen wrijven .…’  Waarna ik vijf minuten later met mijn vingers in mijn ogen wrijf. Waarna ik me tranend en vloekend bedenk dat ik een hele doos van die dunne nitril handschoentjes in de keukenkast heb staan.

Zo’n peperplant is eigenlijk best wel een mooie plant. Ik ga proberen om ook er eentje als kamerplant te houden. Uiteraard komt er eentje in de serre, en ik zal er ook enkele op een zonnig plekje op het terras zetten. De rest van de plantjes geef ik weg.

Volgens het WWW begin je peper maar beter vroeg te zaaien, en volg je bij het opkweken best een paar tips i.v.m. toppen en zo, om een mooie plant te krijgen die veel vrucht draagt.

Ook hier verwijs ik graag door naar o.m.:
https://velt.be/ecologisch-leven-je-tuin/moestuinkalender en https://www.mooiemoestuin.nl/moestuin/groentezaaikalender/  ) https://sjeftuintips.wordpress.com/

• 

begin januari gezaaid
– een nachtje voorgeweekt, voorgezaaid in een kartonnen eierdoosje in een afgedekt potje boven radiator, vochtig houden, deksel eraf zodra zaadjes ontkiemd zijn
– twee zaadjes ontkiemen na enkele dagen al, en een week of twee later staat de rest er ook (behalve eentje) er ook, groeit niet snel maar ’t ziet er goed uit

• 

begin februari gezaaid
– een nachtje voorgeweekt, voorgezaaid in halve wc-rolletjes in een afgedekt potje boven radiator, vochtig houden, …
– na 5 dagen komen de eerste zaadjes uit

• 

12/03/19:
– de begin februari gezaaide zijn al groter dan de in januari gezaaide – vroeger dan begin februari voorzaaien had dus geen zin.
– 10 plantjes van beide zaaisels in bloempotjes gepot, met karton en al. Zowel de eierdoosjes als de wc-rolletjes vielen zowat uit mekaar.

• 

23/04/19:
De plantjes zijn nogal gegroeid. Ik heb ze voorzien van een steunstokje (dat kostte in de Carrefour 2 euro voor 100 stuks of zo), en een deel naar de serre verhuisd. Ze zijn al allemaal vertakt (de eerste Y-splitsing) en enkele plantjes ontwikkelen bloemetjes. Die bloemen verwijder ik, want de plantjes zijn nog veel te klein om met bloemen en vruchten te beginnen. Ik lees hier en daar ook over het snoeien van peperplantjes na het ‘defintief’ uitplanten, maar zover zijn we nog niet. Misschien doe ik dat bij enkele wel en bij enkele niet, om het te kunnen vergelijken.

• 

• 

-“Zeg, ‘Some like it hot’ is wel een film hé.”
-“Welja, en dan?”
-“Dat heeft niks met eten te maken.”
-“Ben je daar zeker van?”
-“Ja, dat heeft te maken met Marilyn Monroe die een sexy vrouw speelt in die film”
-“ Ik zeg u dat het met eten te maken heeft.”
-“Ha ja? Het zal wel!”
-“Ja. De filmtitel verwijst naar een kinderrijmje over erwtenpap.”

Pease porridge hot, pease porridge cold,
Pease porridge in the pot, nine days old;
Some like it hot, some like it cold,
Some like it in the pot, nine days old.

Groeten,
Guy

PS: vervolg op: ‘pepertjes – deel II’