Joehoe! Het is februari! “Ja, en dan?” zal je mogelijks opperen. Wel, deze februari is voor mij een redelijk belangrijke maand. Voor het eerst sedert m’n longtransplantatie ga ik in de lochting beginnen werken, en voor het eerst in enkele jaren kan ik opnieuw proberen om weer een schoon klein maar goedgevuld lochtingske te maken.
Staat deze maand onder meer op het programma: het (in huis) voorzaaien van rode kool, sla, peterselie, basilicum, tijm, sla en prei. En wellicht nog wat andere dingen. Sla en prei en rucola heb ik al geprobeerd in januari, daar dat was geen succes. Te vroeg. En wat in februari uitkomt, zal misschien de wél gelukte januarizaaisels qua groei voorbijsteken. We zullen zien.
Ook zal er ook wat in volle grond gezaaid worden: tuinbonen. Ik heb nog nooit tuinbonen gezaaid, maar iemand heeft me wijsgemaakt dat ik dat zeker eens moest proberen. Dus probeer ik dat. Het zal alleszins pas in de tweede helft van februari zijn. Veel te vroeg zaaien heeft geen zin, en ik wil de padden en ander winterslapend ongedierte niet te vroeg ambeteren. In ieder geval zijn de tuinbonen nu sedert drie dagen voorgezaaid in potjes in de serre. 27 stuks zou precies genoeg moeten zijn voor één rijtje. Zodra die uitgeplant zijn ga ik er wellicht nog 27 zaaien voor een tweede rijtje. Soms is het beter van ze niet allemaal tegelijk te zaaien, zodat de oogst wat gespreid kan worden.
Op een mooie zonnige dag ga ik ook nog even kuis houden met de kettingzaag. In de kiekentuin heb ik ooit een aantal kleine boompjes gezet. Het is nu eerder een kiekenbos geworden, met takken die overhangen waar ze niet horen over te hangen en zo. Enkele boompjes tegen de zijkant moeten heeltegans weg. Begin oktober had ik met een handzaag al enkele dunnere takken verwijderd, maar het leek me niet zo handig om met een kettingzaag in de weer te zijn met een zuurstofmachien rond ’n nek en een slang in m’n bek. Dat probleem is intussen van de baan😉. Maar nu niet te lang meer mee wachten, want beginnen zagen wanneer de hele boel weer vol bladeren hangt, daarmee maak je het jezelf alleen maar moeilijk. Ik denk wel dat de spieren in mijn borst intussen voldoende hersteld zijn om korte tijd veilig een kettingzaag te hanteren. (Er wordt behoorlijk wat doorgesneden, gebroken, gezaagd en gehakt om een stel longen te kunnen vervangen!)
In het kiekengedeelte is er ook nog wel wat werk, maar daarover meer bij een andere gelegenheid.
In de serre ga ik aarde vervangen door andere grond en compost. Mijn schoonvader zegt: als ge tomaten kweekt moet je in de serre elk jaar wat grond vervangen door verse aarde, tot 50 cm diep. Dat mijn schoonvader zegt wat hij wilt. Ik ga daar geen halve meter diep gaan uitgraven. Een centimeter of 30 , plaatselijk misschien 40, zal volstaan. Wat we natuurlijk niet willen is dat de tomaten last krijgen van bodemmoeheid en aaltjes en al. Of misschien doe ik toch 40 à 50 cm, maar slechts de helft van de serre ; en volgend jaar dan de andere helft. Ik weet het, het is maar een kleine serre, maar mijn fysieke conditie is nog niet helemaal je dat. Ach, ik zie wel wanneer ik bezig ben. Wanneer de serre klaar is, kan ik al een hoop potjes verhuizen van de vensterbank in huis, wellicht tot grote tevredenheid van vrouwlief.
Wat die compost betreft: daar ben ik nog niet klaar mee. Na het ongeveer uiteenvallen van mijn oude compostbak heb ik vorig jaar een nieuwe gekocht. Zelf een nieuwe maken lukte op dat moment niet wegens tegenpruttelend lichaam, dus maar fokking plastieken brol uit de winkel gekocht. Nood breekt wet. Gemakkelijk te plaatsen, maar bijkans ondoenbaar om daar onderaan een noemenswaardige hoeveelheid compost te kunnen uitpeuteren. Breek me de bek niet open over de compostbak. Ik zal daarover later eens een apart en ongetwijfeld bijzonder boeiend stukje over schrijven. Daar zullen weer keiveel mensen in geïnteresseerd zijn 😊
Ook in februari wil ik nog m’n drie frambozenstruikjes verplaatsen. Ze staan nu op een ambetante plaats vlak tegen m’n aalbessenvogelafscherming. Ik ga die frambozen, alsook de stevige steun die ik aan de frambozenstruikjes geplaatst heb, verplaatsen zodat ik gemakkelijk aan beide zijden van de frambozen kan en de frambozentakken niet steeds tussen de aalbessen beginnen groeien.
Groeten,
Guy
een klein lochtingske 