Ik had nog een aantal onderwerpen in gedachten om een klein stukje over te maken. Eén daarvan ging over enkele plantenbakken die ik gemaakt heb om op het terras te zetten. Eigenlijk valt daar niet erg veel over te zeggen of schrijven, maar dat heeft me nooit eerder tegengehouden.
Ergens in 2018 hebben we de oude tuinhuisjes vervangen door nieuwe. De oude waren erg goedkope spullen uit een lokale doe-het-zelf zaak. In dit geval betekende goedkoop wel degelijk ‘goedkope brol’, maar de budgettaire beperkingen waren destijds van die aard dat er weinig anders opzat. Ik heb deze destijds samen met mijn vader in mekaar gestoken. De fysieke toestand van ons beiden liet zulks nog toe, toen. Ik vermoed dat dit soort knutselwerk nu, meer dan vijftien jaar en niet onaanzienlijke gezondheidstrubbels later, een zware dobber zou zijn, voor ons allebei. Het waren dus twee goedkope tuinhuisjes, één voor de gebruikelijke tuinhuisbrol en een ander voor kruiwagen en fietsen en dergelijk groot spul. Ze hebben trouw dienst gedaan, zonder twijfel, maar het hout was van bedroevende kwaliteit en na al die jaren was het rot. Het aantal fietsen, en de grootte daarvan, was in die jaren ook toegenomen. Na een hoop intensief van-de-stoel-geval wegens hoeveel zoiets in hemelsnaam wel kost wanneer je het door vaklui laat uitvoeren, en met degelijke materialen, werd hier dus een tuinhuis annex fietsenstalling gebouwd, met één of andere hoogwaardige houtsoort waarvan de naam me nu even ontglipt. (Snel opgezocht: de houtsoort heet padoek. Zeer hard hout, en knaloranje wanneer vers – het wordt gelukkig wel erg snel mooi bruin.)
Het resultaat is geslaagd, al waren er enkele praktische ongemakken doordat ik tijdens de werken weer eens een week of twee in het ziekenhuis opgenomen was. Toen ik uit het ziekenhuis ontslagen werd, waren ze net klaar. Ik kon hierdoor de resten van dat hardhout veiligstellen, en eerlijk gezegd, ik heb misschien iets meer opzijgelegd dan er met zekerheid restjes waren.
Hoe dan ook, na de werkzaamheden had ik enkele mooie resten hardhout. Wat ik al langer had, was het voornemen om voor enkele grotere plantenpotten te zorgen op het terras, om het zonnige gedeelte van het terras te kunnen gebruiken om kruiden en/of extra tomatenplanten te kunnen plaatsen. Dus begon ik maar na te denken en te meten en te schetsen, en uiteindelijk te knutselen. De bakken moesten gemakkelijk verplaatsbaar zijn, een waterdoorlatende onderkant hebben, maar toch gesloten genoeg zijn om aarde en wortels binnen de bak te houden. En uiteraard mocht het allemaal weer niet te veel kosten. Enfin, onderstaande foto’s maken wel duidelijk hoe ik de bakken gemaakt heb. Misschien kan het iemand inspireren
Groeten,
Guy
een klein lochtingske 