sla

Natuurlijk hebben we ook doodgewone kropsla in de moestuin. Of minder doodgewone maar toch nog redelijk gewone sla zoals krulsla. Op zich beschouw ik sla eerder als konijnenvoer dan als volwaardig voedsel, maar we gebruiken het toch erg vaak. Puur, maar ook dikwijls in allerlei…euh… slaatjes. Of als aanvulling bij de charcuterie op de boterham. Vroeger kocht ik steeds kleine slaplantjes. Dat was gemakkelijk en goedkoop, de plantjes kostten 15 cent/stuk. Gewoon direct in de grond planten, wat water bij kletsen, de prille kwetsbare plantjes eventueel beschermen tegen slakken, en klaar is Kees.

Dit jaar zaai ik voor de eerste keer zelf sla. Rijk zal ik daar niet van worden, maar het leek me leutig om dat eens zelf te zaaien. En de prijs per plantje wordt dan echt wel verwaarloosbaar. Te véél sla kan je eigenlijk niet hebben. Van overtollige sla maken we slasoep, en buren of familie zeggen ook zelden nee tegen een verse krop bio-sla.

Ik heb enkele pogingen gedaan om slaplantjes te zaaien vanaf begin januari. Netjes in wc-rolletjes en plastieken brol in huis op de vensterbank. De zaadjes ontkiemden wel, maar er kwamen slechts dunne lange sprieten uit die niet lang leefden. Te weinig licht wellicht. Ik veronderstel dat het met een propagator of met enkele lampen wel zou lukken, maar ik vrees dat het dan dure sla wordt. En dat is niet de bedoeling.

Tegen eind februari (22/02) heb ik in afgedekte wc-rolletjes en in eierdoosjes krulsla en gewone gezaaid in de serre. Sla heeft toch niet veel warmte nodig om te ontkiemen: ergens tussen 10 en 20°C is ideaal. Dat ging al een stuk beter, maar echt snel ging het toch allemaal niet.

Een kleine maand later (19/03) waren de plantjes pas groot genoeg om ze te kunnen uitplanten in de serre.
De plantjes in een wc-rolletje konden met karton en al in de grond. Dat ging vrij gemakkelijk, ook al was het karton al erg week geworden. De vakjes van het eierdoosje moesten eerst nog van elkaar losgemaakt worden, en dat ging een stuk moeilijker. En het bruikbare deel van zo’n eierdoosje is dus echt wel erg ondiep. Dat was me allemaal iets teveel gepruts, of ik was niet handig genoeg – laat ons dat gemakshalve even in het midden laten – dus voortaan gebruik ik enkel nog wc-rolletjes.

Vanaf toen ging het sneller. En volgende week eten we de eerste verse zelfgekweekte sla van het seizoen. Joehoe!

Groeten,
Guy

Update 15/05/19: we zijn nu al twee weken volop sla aan het eten. De sla groeit goed maar heeft de neiging om op de schieten in plaats van te kroppen. Vandaag nieuwe lichting gezaaid in 8 wc-rolletjes. Ik zet ze niet in de serre, maar beschut buiten. Sla heeft het niet graag te warm om te kiemen, las ik ergens.